ویرگول ، سرِ خط ،

ویرگول ، سرِ خط ،

سلام سلام ...
من زنده ام !
من باز هم زنده ماندم !
و همچنان با نام "او" مغازله دارم
یعنی
گنبد مینا را می بینم
عطر گل مینا را می نوشم
و آواز طرب انگیز پرنده ی مینا را می شنوم
یعنی
حالِ دلم در این میناکاری ها
خوبِ خوب است.

حتا در سماعی که
از زخم های پی درپی
دچارش می شوی
و زمین و آسمان
ترانه خوان تو می شود ؛
جبرئیل
چتر بال های سفیدش را
روی سرت می گیرد
و با لب های بی حرکت می گوید :
"آرام باش".

یعنی
من لال هم نیستم ،
ویرگول ،
سرِ خط ،

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
نویسندگان
.“If I could touch anything in the world right now, it would be your heart. I want to take that piece of you and keep it with me.”  ― Jessica Verday, The Haunted

.

.

در احوال برخی از عارفان مانند بایزید بسطامی ، ابوالحسن نوری و ابوالحسن خرقانی به موردی بر می‌خوریم که درک آن برای دینداران متوسط و کسانی که هنوز مایه‌‌هایی از خودگروی و اگوئیزم دارند ، بسیار دشوار است.

مرتبه‌ای که شاید به چشم بسیاری ، نوعی غلو و یا حتی بُلُف ، قلمداد شود.

عارفان در سلوکِ انسان‌گروانه‌ی خود به مرتبه‌ای می‌رسند که آمادگی و بلکه آرزو دارند به جای همه‌ی خلق به دوزخ روند و یک تنه ، بارِ خطاهایِ تمامیِ آدمیان را به عهده بگیرند.

طبعاً برای تأثر زیباشناختی و اخلاقی از این حکایت‌ها نه نیازی به هم‌باوری دینی با عارفان است و نه نیازی به اطمینان از وثاقت تاریخی و صحت انتساب این حکایات به ایشان :

ابوالحسن خرقانی می‌گوید: « بر خلق او مشفق‌تر از خود کسی را ندیدم ، تا گفتم کاشکی به بَدَلِ همه خلق ، من بمردمی تا این خلق را مرگ نبایستی دید. کاشکی حساب همه خلق با من بکردی تا خلق را به قیامت حساب نبایستی دید. کاشکی عقوبت همه ی خلق ، مرا کردی تا ایشان را دوزخ نبایستی دید. » [نوشته بر دریا ، از میراث عرفانی ابوالحسن خرقانی]

در احوال بایزید بسطامی آمده است : « مردی از خداوندان حال نزد من آمد و گفت: ای بایزید! این منزلت به چه یافتی ؟

گفتم : منزلت رها کن امّا حق تعالی مرا هشت کرامت ارزانی کرد سپس مرا آواز داد که ای بایزید ! ....

..... و دوم آنکه راضی شدم که به جای همه خلق به دوزخ درآیم ، از فرط شفقتی که بریشان داشتم......

..... و هشتم آنکه گفتم : اگر خدای تعالی به روز رستاخیز بر من ببخشاید و اذن شفاعتم دهد نخست آنان را شفاعت کنم که مرا آزرده‌اند و با من جفا کرده‌اند. سپس آنان که درحق من نیکی و اکرام کرده‌اند. » [دفتر روشنایی، ازمیراث عرفانی بایزیدبسطامی]

جعفر خُلدی می‌گوید : « روزی ابوالحسن نوری اندر خلوت مناجات می‌کرد. من برفتم تا مناجات وی گوش دارم چنان که وی نداند.

می گفت : بارخدایا ! اهل دوزخ را عذاب کنی در حالیکه جمله آفریدگان تواَند !!

و به علم و قدرت و اراده‌ی قدیم تواَند.

اگر ناچار دوزخ را از مردم پر خواهی ، قادری بر آنکه به من دوزخ و طبقات آن پر گردانی و مر ایشان را به بهشت فرستی.

جعفر گفت : من در امر وی متحیر شدم. به خواب دیدم که آینده‌ای بیامدی و گفتی خداوند تعالی گفت:

ابوالحسن را بگوی ما تو را بدان تعظیم و شفقتِ تو بخشیدیم که به ما و بندگان ماست. »

[کشف المحجوب، علی‌بن عثمان هجویری].

شیخ ابوسعید ابوالخیر گفته است : « چنانکه در سخنان یکی از مشایخ بزرگ است که در مناجات می‌گفت:

خداوندا ! اعضا و جوارح مرا روز قیامت چندان گردان که هفت طبقه‌ی دوزخ از آن پر گردد ، که هیچ کس را جای نماند.

پس هر عذاب که همه بندگان خویش را خواهی کرد ، بر نفس من نه ، تنها.

تا من داد از نفس خویش بستانم ، و همه بندگان تو از عقوبت خلاص یابند. »

[اسرارالتوحید،‌محمدبن منور].

و در انتها نیز در بعضی از نسخه‌های بوستان سعدی ، حکایت زیر آمده است :

مرا پیر دانای مُرشد شهاب

دو اندرز فرمود بر روی آب

یکی آنکه در نفس خودبین مباش

دگر آنکه در جمع بدبین مباش

شنیدم که بگریستی شیخ زار

چو بر خواندی آیات اصحاب نار

شبی دانم از هول دوزخ نخفت

بگوش آمدم صُبحگاهی که گفت :

"چه بودی که دوزخ ز من پر شدی

مگر دیگران را رهایی بُدی"

همی گفت و سر در بیابان خجل

چه کردم که بر وی توان بست دل

به آزاد مردی سُتودش کسی

که در راه حق رنج بُردی بسی

جوابش نگر تا چه مردانه گفت :

"که چندین ستایش چه گوئی بخفت

اُمیدی که دارم به فضل خداست

که بر سعی خود تکیه کردن خطاست

طریقت همین است کامل یقین

نکوکار بودند و تقصیر بین

مشایخ همه شب دعا خوانده اند

سحرگاه سجّاده افشانده اند

کسی گوی دولت ز میدان ربود

که در بند آسایش خلق بود"

.

.

شفقت

.

.

  • آسیه خوئی

 

.

 دستم اندر دست تو ساقی سیمین ساق باد 

ساقی (س)

.

.

  • آسیه خوئی

أَللَّهُمَّ إِنَّ ظُلْمَ عِبادِکَ قَدْ تَمَکَّنَ فی بِلادِکَ حَتَّى أَماتَ الْعَدْلَ ،

وَقَطَعَ السُّبُلَ، وَمَحَقَ الْحَقَّ، وَأَبْطَلَ الصِّدْقَ،

وَأَخْفَى الْبِرَّ، وَأَظْهَرَ الشَّرَّ ، وَأَخْمَدَ التَّقْوى ، وَأَزالَ الْهُدى ، وَأَزاحَ الْخَیْرَ ، وَأَثْبَتَ الضَّیْرَ ، وَأَنْمَى الْفَسادَ ،

وَقَوَّى الْعِنادَ ،وَبَسَطَ الْجَوْرَ ، وَعَدَى الطَّوْرَ . أَللَّهُمَّ یا رَبِّ لایَکْشِفُ ذلِکَ إِلّا سُلْطانُکَ ،

وَلا یُجیرُ مِنْهُ إِلّاَ امْتِنانُکَ .

أَللَّهُمَّ رَبِّ فَابْتُرِ الظُّلْمَ ، وَبُثَّ حِبالَ الْغَشْمِ ، وَأَخْمِدْ سُوقَ الْمُنْکَرِ ،

وَأَعِزَّ مَنْ عَنْهُ یَنْزَجِرُ ، وَاحْصُدْ شافَةَ أَهْلِ الْجَوْرِ ، وَأَلْبِسْهُمُ الْحَوْرَ بَعْدَ الْکَوْرِ ،

وَعَجِّلِ اللَّهُمَّ إِلَیْهِمُ الْبَیاتَ ، وَأَنْزِلْ عَلَیْهِمُ الْمُثَلاتِ ،

وَأَمِتْ حَیاةَ الْمُنْکَرِ لِیُؤْمَنَ الْمَخُوفُ ، وَیَسْکُنَ الْمَلْهُوفُ ، وَیَشْبَعَ الْجائِعُ ، وَیَحْفَظَ الضَّائِعُ ،

وَیَأْوَى الطَّریدُ ، وَیَعُودَ الشَّریدُ ،وَیُغْنَى الْفَقیرُ ، وَیُجارَ الْمُسْتَجیرُ ، وَیُوَقَّرَ الْکَبیرُ ، وَیُرْحَمَ الصَّغیرُ ،

وَیُعَزَّ الْمَظْلُومُ ، وَیُذَلَّ الظَّالِمُ ، وَیُفَرَّجَ الْمَغْمُومُ ، وَتَنْفَرِجَ الْغَمَّاءُ ، وَتَسْکُنَ الدَّهْماءُ ، وَیَمُوتَ الْإِخْتِلافُ ،

وَیَعْلُوَ الْعِلْمُ ، وَیَشْمَلَ السِّلْمُ ، وَیُجْمَعَ الشَّتاتُ ، وَیَقْوَى الْإیمانُ ، وَیُتْلَى الْقُرْآنُ ،

إِنَّکَ أَنْتَ الدَّیَّانُ الْمُنْعِمُ الْمَنَّانُ .

.

بار خدایا 

همانا ظلم و ستم بندگانت در سرزمین هاى تو قدرت و توانایى یافته

و عدالت را از بین برده

و راههاى هدایت را قطع کرده

و حقّ و حقیقت را از بین برده

و صدق و راستى را نابود کرده

و خیر و نیکى را مخفى کرده

و شرارت و بدبختى را آشکار کرده

و نور تقوا را خاموش کرده

و هدایت و خوشبختى را نابود کرده

و خیر و برکت کنار گذاشته شده

و کجى و خروج از حقّ را تثبیت کرده

و فساد و تباهى را رشد داده

و کدورت و کینه توزى را در بین مردم تقویت نموده

و ستمگرى را گسترش داده و از حدّ تجاوز کرده است .

بار خدایا

اى پروردگار عالمیان

هیچ کس و هیچ چیزى جز سلطنت و قدرت تو آنها را برطرف نمی کند

و هیچ کس قادر به نجات مردم از دست آنان نیست مگر لطف و بخشش تو .

بار پروردگارا

ریشه ظلم و ستم را قطع کن

و طناب ستمگرى و بیدادگرى را پاره پاره کن

و بازار شرارت و بدى را کساد کن

و کسانى را که از آنها نفرت دارند، عزیز فرما 

و ریشه ی گروه ستمکاران را از بیخ و بن برکن

و آنان را بعد از ناز و نعمت و فراوانى به کمبود و نقصان دچار فرما

و به حمله و شبیخون زدن و غافل گیرى آنان شتاب کن

و عقوبت هاى سخت را بر آنان نازل فرما

و بدى ها و بدکاران را بمیران تا آنان که از دست آنان در ترس و وحشت بسر مى برند

آرام گیرند

و انسانهاى دلسوخته و اندوهگین به آرامش برسند

و گرسنه ها سیر شوند

و هر کدامشان که دچار تباهى شدند، محفوظ بمانند

و فرارى ها مأوى گیرند و آواره ها برگردند و فقرا غنى شوند

و به امان خواهان ، امان داده شود

و پیران تکریم شوند و اطفال مورد ترحّم واقع شوند

و مظلوم عزیز شود و ستمگر خوار و ذلیل شود

و غم هاى انسانهاى اندوهگین برطرف شود و دشوارى ها راحتى یابند

و شورش ها آرام شود و اختلاف و دوگانگى از میان برود

و علم و دانش برترى پیدا کندوصلح وآشتى فراگیرشودوتفرقه و پراکندگى به اتّحادواجتماع مبدّل شود

و ایمان قدرت بگیرد و قرآن تلاوت گردد.

همانا تو پاداش دهنده ی روزی ده و بسیار احسان کننده هستى. 

.

"سیّد بن طاووس"

به نقل از "امام جواد" (ع)

مندرج در کتاب "مهج الدعوات"

.

.
یا حفیظ و یا امین

.

.

  • آسیه خوئی

هرگز

محاسبات تان

با "عاشقی"

به هم نمی ریزد.

"عشــق" ،

همیشه پیروز است.

  • آسیه خوئی

.. ««     اعجاز عاشقی     »» ..

.

گوش کن  ! انگار مردی در میان نیل غرق است

   بین فرعونی    که می نامی     وَ    او بسیار   فرق  است

                    آی مردم !   یک نفر در آب    دارد    می دهد    جان

                    می زند   فریاد     بر   موسا    وُ       بر   ساحل نشینان  :

                  "    آی موسا !     من تو   را    یک بار    از    دریا    گرفتم

                    اینک    امّا    من    همان طفلم ، تو      فرعونی     به چشم ام

                    آن همه از عشق می گفتید این است عاشقی تان ؟

                    بین عشق و انتقام ، این کیست    مانده   گیج   و حیران ؟"

             ***

                    غرق   در   دریای  پشت سر   ،   خدایی   ناخدا   بود

                    روبرو     امّا      خدایی   غرق   در   پرسش   ،   رها   بود

                    داشت موسا    همچون   او    با   خود  ،  جدل ها  ،  گفت و گوها

                    ذهن ِ    پرسش گر    به    دریای منقّش   ،   نقش ِ   خود   را

                  ***

                    گفت   فرعون  ،  غرق    در   دریا   چو   طفلی   بی غل و غش :

              "      آی موسا !   می گدازم سنگ  ِ   خود      در   بحرِ    آتش

                    شاید از یک گوشه ی اغماض ِ چشمِ   کهربایت

                    با شراری پاک ، بیرون آید از جانم سیاوش"

                    گفت موسا   با    خدای سخت گیر      و   ساکتِ   خویش :

              "    ای تماشا  !    غرق در یک آزمونم ،   یکّه  ،    بی خویش

                    اینک    این   دستان ِ   پر مهر تو    وُ      گهواره ی کیست ؟

                    دل   به    دریا     می زنم تا     باز گویی    ،   امر   تو   چیست ؟ "

               ***

                    واپسین لحظه ست      امّا    جنگ    بین عشق    و عقل است

                    مرز  ِ    ایمان    ،    تیر   ِ       آخر    ،    جان ِ    آرش      ،      مانده    در شست

                    بار    دیگر    قصه ی    گهواره    وُ     امواج    وُ    موسا

                    بار     دیگر    امتحانی    از     کمانگر    ،    مرز ِ       تقوا

             ***

                    گفت موسا :    آمدم    ای   مؤمن   از    اعجاز ِ     عاشق

                    مهر ِ    من    گهواره    است     وُ        قلب من      مانند     قایق

                    آمدم عاشق تر     از    موسای      مَد     از   هوش      وُ         مَدهوش

                    آمدم     بهر    تو    در    بحرِ     تموّج ها      در     آغوش

                    از    همان    فریاد    اول   ،     غرق   شد    فرعون چشم ام

                    آه ، منهم دست   تو    از    رود    نیل    اینک    گرفتم.

.

              ایلیا       ـــــــــــــ      1390/8/22            

.

اعجاز عاشقی/

ذهن پرسشگر/

گهواره ی مهر/

 موسا و فرعون/

.

.

  • آسیه خوئی

شکلک دویدن,,smiley running,,مبتسم تشغیل,بـــــــــــدون شــــــــــرح ...شکلک ورزشی,شکلک های ورزشی,شکلک دو میدانی,شکلک تمرین ورزشی,شکلک دویدن,,get more exercise,smiley athletics,smiley running,,الحصول على المزید من ممارسة,مبتسم ألعاب القوى,مبتسم تشغیل,

شکلک مطالعه,شکلک درس خون,شکلک عینکی,,get this,smiley Blood Lessons,smiley glasses,,الحصول على هذا,مبتسم دروس الدم,نظارات مبتسم,

شکلک ذره بین,,magnifying glass icon,,رمز النظارة المکبرة,شکلک موزی,شکلک های موزی,,smiley banana,get banana,,مبتسم الموز,الحصول على الموز,

شکلک در گوشی,شکلک های درگوشیشکلک درگوشی,شکلک پچ پچ,,get on the phone,get Drgvshyshklk Board,get buzz,,الحصول على الهاتف,الحصول على Drgvshyshklk المجلس,الحصول على شرب حتى الثمالة,

شکلک گریه میمون کوچولو,شکلک گریهشکلک های گریه,,smiley crying little monkey,smiley Gryhshklk and cry,,مبتسم البکاء قرد صغیر,مبتسم Gryhshklk وصرخة,

همیشه به حرف دال ( "د" ) شک داشته ام مثل : دروغ ، دسیسه ، دغل کاری ،

دورویی ، دشمنی ، دنائت ، دریوزگی ، دون پروری ، دلقک بازی ، دوز بازی ، دومینو ،

دام ، دار ، دنیـــا ، دکان ، دربـــار ، دوشیــدن ، دوختــن ، دوئــل ، دروازه غار ، دیو ، داس ،

دستبند ، دستگاه ، دادگاه ، دفتر ، درآمد ، دشنه ، دامن ، دالان ، دایره ، دوُر ، دوست ، درگاه ، 

دبّه ، دَد ، دلار ، دلاور ، دَم ، دُم ، دمادم ، دارو ، درمان ، دیوان ، دیروز ، دیشب ، دیوار ، دیوار ، دیوار...

دِ دِ دِ دِ دِ ... دِژاوُ

دِژاوُ

دِژاوُ ...

دوشنبه 1392/12/12 ساعت 1:40 شباهنگام

*  *  *  *  *  *  *  *

تعداد بازدید کننده های این پُست : 866 نفر

  • آسیه خوئی

 

 

پ.ن. 1 : تصاویری دیدنی از پل سازی مورچه ها توسط «وینسنت فردیناند» که ماه دسامبر گذشته در منطقه ی «کپولوآن ریائو» ی اندونزی ثبت شده است.

پ.ن. 2 : مورچه ها برای رسیدن به تخته سنگ مجاور و عبور از سطح آب، با افزایش طول بدن و قرار گرفتن بر روی یکدیگر یک پل مورچه‌ای بی نظیر می سازند.

پ.ن. 3 : تعامل دیدنی مورچه ها در انجام کارهای گروهی بویژه برای تأمین غذا بسیار دیدنی است.
موفقیت مورچه‌ها در تطبیق با محیط های مختلف به نوع زندگی اجتماعی، توانایی تغییر زیستگاه و سیستم دفاعی آنها نسبت داده می‌شود.

پ.ن. 4 : با توجه به اینکه چند تن از دوستان در مورد سبک زندگی مورچه ها و فلسفه ی وجودی مورچه ها پرسیده اند ، پاسخ ایشان را به قسمت "ادامه مطلب" ارجاع می دهم.

 

 

  رود

  صلح

  پُــل

 

 

تعداد بازدید کننده های این پُست : 1209 نفر

 

  • آسیه خوئی

نقاشی های هنری و زیبا از  ایمان ملکی (12 عکس)                                                                      "اثر استاد ایمان ملکی"                                                                                                             

    نیمه شب بر زلف های آسمان ، رنگ سیاه ِ تیره زد

    ماه را با صد ستــاره روی آنهــا با سلیقـه ، گیره زد

    تاجی از یک کهکشان ، سنجاق کرد از هر طرف روی سرش

    بعــد لبخنــدی زد وُ یک بوســه بـر آن چشــم های خیـره زد

    دخترک تا کار خود بهتر ببیند ، یک قدم پا پس گذاشت

    ناگهـان افتاد روی آسمــان ، چنگی بر آن زنجیــره زد

    پنجه در آن زلف های پیچ اندر پیچ زد تا زهـره شد

    آسمان ، فرشی به زیر پای او از ابرهای چیره زد

    دخترک ، خود ، جزئی از نقاشی اش شد ، نقش شد بر آسمان

    ماهتـــــابِ عشق را بـا آذرخشـی بـر جهــانِ تیــره زد .

.

.

    آسیه خوئی ـ 91/4/16 ـ جمعه 4:00 بامداد

.

.

آذرخش نقّاش ماهتـــابِ عشق

.

.

  • آسیه خوئی

برای نمایش بزرگترین اندازه کلیک کنید

 

به نام او که هیچ دانه ای بی رخصت اش نمی روید

                                          بــه تحمــل بنشیــن گــر انـدکـی

                                         بــه "جَلالت" ، قد وُ بالا بـرده ای

 

.. «« دانه ی زیر ِ برف »» ..

 

چه کسی گفت که تو افسرده ای ؟

کفن از برف بپوشی ، مرده ای ؟

به شبیخون زمستان در بهــــار ،

نـَشِکفته به شبی پژمـرده ای ؟

چه کسـی گفت کـه از تـرس تبـر

سَر ِ خود را به لحافی برده ای ؟

نه به تن جامه دریدی زیر برف؟؟

نه  تـَرَکهای بهاری خورده ای ؟؟

چه کسی گفت که از پندار ِ پیر

دل از او کـَنده وُ بس آزرده ای؟

به هــراس از تب وُ تـأخیـر ِ تو شـد

که چه لرزی ، چه زکامی خورده ای؟

نگـران است که شـاید از غــرور

سر ِ خود را به گریبان برده ای،

شـَته ی کِبر اگر پوشیــــــده ای،

به گمان اش که قبا افشرده ای !؟

نکنـــد یـــخ زده ای در انـجمـــــاد ؟ ،

نه سر از برف ، برون ؛ نه گـُرده ای

* * *

سخنی رفت بر این شرح ِ ضمیر

کـه نه پـژمـرده وُ نه دلمـرده ای

بـِســـُرا رقص وُ سمـاع ِ دانه را

به سکوتی که ندارد خـُرده ای

 

آسیه خوئی (ایلیا) ـ 91/12/28 ـ دوشنبه 22:10

  دانه ی زیر ِ برف

  رقص و سماع

  شرح ِ ضمیر


تعداد بازدید کننده های این پُست : 143 نفر

  • آسیه خوئی

 

 

 

.. ««  پرچم  »» ..

 

مگر مرده بـاشـم کـه از پلک تـو یک مـژه کـم شـود

 

که یک قطره خون بر سر وُ روی تو مثل شبنم شود

 

بمیرم ، نبینم که غمگین نشستی ، دلت زخمی است

 

مگر خواهـرت مرده است تا بهشـت ات جهنـم شود

 

دلــم سبـــز باشــد بــه لبخنــدهــایت ، سفیــد از نگاه

 

ز آهت به ســرخی ِ لاله ، ... دلم ، آه ، پرچم شود

 

اگــر بــر زمین تا فلک ، جای انسان وُ جای مَلَک

 

قـدمگاه ِ شیطان شـود ؛ پیش تـو تا کمـر خم شود

 

* * *

ببین ، این منم ، آنکه هر جا روی پا به پایت شود

 

جهــانی بســازم که مطلوب چشـم ِ شما هم شود

 

 ایلیا خویی ـ 91/9/4 ـ شنبه 04:30 بامداد

 

 

 

تعداد بازدید کننده های این پُست : 677 نفر