ویرگول ، سرِ خط ،

ویرگول ، سرِ خط ،

سلام سلام ...
من زنده ام !
من باز هم زنده ماندم !
و همچنان با نام "او" مغازله دارم
یعنی
گنبد مینا را می بینم
عطر گل مینا را می نوشم
و آواز طرب انگیز پرنده ی مینا را می شنوم
یعنی
حالِ دلم در این میناکاری ها
خوبِ خوب است.

حتا در سماعی که
از زخم های پی درپی
دچارش می شوی
و زمین و آسمان
ترانه خوان تو می شود ؛
جبرئیل
چتر بال های سفیدش را
روی سرت می گیرد
و با لب های بی حرکت می گوید :
"آرام باش".

یعنی
من لال هم نیستم ،
ویرگول ،
سرِ خط ،

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
نویسندگان

۳۴۹ مطلب توسط «آسیه خوئی » ثبت شده است

أَللَّهُمَّ إِنَّ ظُلْمَ عِبادِکَ قَدْ تَمَکَّنَ فی بِلادِکَ حَتَّى أَماتَ الْعَدْلَ ،

وَقَطَعَ السُّبُلَ، وَمَحَقَ الْحَقَّ، وَأَبْطَلَ الصِّدْقَ،

وَأَخْفَى الْبِرَّ، وَأَظْهَرَ الشَّرَّ ، وَأَخْمَدَ التَّقْوى ، وَأَزالَ الْهُدى ، وَأَزاحَ الْخَیْرَ ، وَأَثْبَتَ الضَّیْرَ ، وَأَنْمَى الْفَسادَ ،

وَقَوَّى الْعِنادَ ،وَبَسَطَ الْجَوْرَ ، وَعَدَى الطَّوْرَ . أَللَّهُمَّ یا رَبِّ لایَکْشِفُ ذلِکَ إِلّا سُلْطانُکَ ،

وَلا یُجیرُ مِنْهُ إِلّاَ امْتِنانُکَ .

أَللَّهُمَّ رَبِّ فَابْتُرِ الظُّلْمَ ، وَبُثَّ حِبالَ الْغَشْمِ ، وَأَخْمِدْ سُوقَ الْمُنْکَرِ ،

وَأَعِزَّ مَنْ عَنْهُ یَنْزَجِرُ ، وَاحْصُدْ شافَةَ أَهْلِ الْجَوْرِ ، وَأَلْبِسْهُمُ الْحَوْرَ بَعْدَ الْکَوْرِ ،

وَعَجِّلِ اللَّهُمَّ إِلَیْهِمُ الْبَیاتَ ، وَأَنْزِلْ عَلَیْهِمُ الْمُثَلاتِ ،

وَأَمِتْ حَیاةَ الْمُنْکَرِ لِیُؤْمَنَ الْمَخُوفُ ، وَیَسْکُنَ الْمَلْهُوفُ ، وَیَشْبَعَ الْجائِعُ ، وَیَحْفَظَ الضَّائِعُ ،

وَیَأْوَى الطَّریدُ ، وَیَعُودَ الشَّریدُ ،وَیُغْنَى الْفَقیرُ ، وَیُجارَ الْمُسْتَجیرُ ، وَیُوَقَّرَ الْکَبیرُ ، وَیُرْحَمَ الصَّغیرُ ،

وَیُعَزَّ الْمَظْلُومُ ، وَیُذَلَّ الظَّالِمُ ، وَیُفَرَّجَ الْمَغْمُومُ ، وَتَنْفَرِجَ الْغَمَّاءُ ، وَتَسْکُنَ الدَّهْماءُ ، وَیَمُوتَ الْإِخْتِلافُ ،

وَیَعْلُوَ الْعِلْمُ ، وَیَشْمَلَ السِّلْمُ ، وَیُجْمَعَ الشَّتاتُ ، وَیَقْوَى الْإیمانُ ، وَیُتْلَى الْقُرْآنُ ،

إِنَّکَ أَنْتَ الدَّیَّانُ الْمُنْعِمُ الْمَنَّانُ .

.

بار خدایا 

همانا ظلم و ستم بندگانت در سرزمین هاى تو قدرت و توانایى یافته

و عدالت را از بین برده

و راههاى هدایت را قطع کرده

و حقّ و حقیقت را از بین برده

و صدق و راستى را نابود کرده

و خیر و نیکى را مخفى کرده

و شرارت و بدبختى را آشکار کرده

و نور تقوا را خاموش کرده

و هدایت و خوشبختى را نابود کرده

و خیر و برکت کنار گذاشته شده

و کجى و خروج از حقّ را تثبیت کرده

و فساد و تباهى را رشد داده

و کدورت و کینه توزى را در بین مردم تقویت نموده

و ستمگرى را گسترش داده و از حدّ تجاوز کرده است .

بار خدایا

اى پروردگار عالمیان

هیچ کس و هیچ چیزى جز سلطنت و قدرت تو آنها را برطرف نمی کند

و هیچ کس قادر به نجات مردم از دست آنان نیست مگر لطف و بخشش تو .

بار پروردگارا

ریشه ظلم و ستم را قطع کن

و طناب ستمگرى و بیدادگرى را پاره پاره کن

و بازار شرارت و بدى را کساد کن

و کسانى را که از آنها نفرت دارند، عزیز فرما 

و ریشه ی گروه ستمکاران را از بیخ و بن برکن

و آنان را بعد از ناز و نعمت و فراوانى به کمبود و نقصان دچار فرما

و به حمله و شبیخون زدن و غافل گیرى آنان شتاب کن

و عقوبت هاى سخت را بر آنان نازل فرما

و بدى ها و بدکاران را بمیران تا آنان که از دست آنان در ترس و وحشت بسر مى برند

آرام گیرند

و انسانهاى دلسوخته و اندوهگین به آرامش برسند

و گرسنه ها سیر شوند

و هر کدامشان که دچار تباهى شدند، محفوظ بمانند

و فرارى ها مأوى گیرند و آواره ها برگردند و فقرا غنى شوند

و به امان خواهان ، امان داده شود

و پیران تکریم شوند و اطفال مورد ترحّم واقع شوند

و مظلوم عزیز شود و ستمگر خوار و ذلیل شود

و غم هاى انسانهاى اندوهگین برطرف شود و دشوارى ها راحتى یابند

و شورش ها آرام شود و اختلاف و دوگانگى از میان برود

و علم و دانش برترى پیدا کندوصلح وآشتى فراگیرشودوتفرقه و پراکندگى به اتّحادواجتماع مبدّل شود

و ایمان قدرت بگیرد و قرآن تلاوت گردد.

همانا تو پاداش دهنده ی روزی ده و بسیار احسان کننده هستى. 

.

"سیّد بن طاووس"

به نقل از "امام جواد" (ع)

مندرج در کتاب "مهج الدعوات"

.

.
یا حفیظ و یا امین

.

.

  • آسیه خوئی

هرگز

محاسبات تان

با "عاشقی"

به هم نمی ریزد.

"عشــق" ،

همیشه پیروز است.

  • آسیه خوئی

.. ««     اعجاز عاشقی     »» ..

.

گوش کن  ! انگار مردی در میان نیل غرق است

   بین فرعونی    که می نامی     وَ    او بسیار   فرق  است

                    آی مردم !   یک نفر در آب    دارد    می دهد    جان

                    می زند   فریاد     بر   موسا    وُ       بر   ساحل نشینان  :

                  "    آی موسا !     من تو   را    یک بار    از    دریا    گرفتم

                    اینک    امّا    من    همان طفلم ، تو      فرعونی     به چشم ام

                    آن همه از عشق می گفتید این است عاشقی تان ؟

                    بین عشق و انتقام ، این کیست    مانده   گیج   و حیران ؟"

             ***

                    غرق   در   دریای  پشت سر   ،   خدایی   ناخدا   بود

                    روبرو     امّا      خدایی   غرق   در   پرسش   ،   رها   بود

                    داشت موسا    همچون   او    با   خود  ،  جدل ها  ،  گفت و گوها

                    ذهن ِ    پرسش گر    به    دریای منقّش   ،   نقش ِ   خود   را

                  ***

                    گفت   فرعون  ،  غرق    در   دریا   چو   طفلی   بی غل و غش :

              "      آی موسا !   می گدازم سنگ  ِ   خود      در   بحرِ    آتش

                    شاید از یک گوشه ی اغماض ِ چشمِ   کهربایت

                    با شراری پاک ، بیرون آید از جانم سیاوش"

                    گفت موسا   با    خدای سخت گیر      و   ساکتِ   خویش :

              "    ای تماشا  !    غرق در یک آزمونم ،   یکّه  ،    بی خویش

                    اینک    این   دستان ِ   پر مهر تو    وُ      گهواره ی کیست ؟

                    دل   به    دریا     می زنم تا     باز گویی    ،   امر   تو   چیست ؟ "

               ***

                    واپسین لحظه ست      امّا    جنگ    بین عشق    و عقل است

                    مرز  ِ    ایمان    ،    تیر   ِ       آخر    ،    جان ِ    آرش      ،      مانده    در شست

                    بار    دیگر    قصه ی    گهواره    وُ     امواج    وُ    موسا

                    بار     دیگر    امتحانی    از     کمانگر    ،    مرز ِ       تقوا

             ***

                    گفت موسا :    آمدم    ای   مؤمن   از    اعجاز ِ     عاشق

                    مهر ِ    من    گهواره    است     وُ        قلب من      مانند     قایق

                    آمدم عاشق تر     از    موسای      مَد     از   هوش      وُ         مَدهوش

                    آمدم     بهر    تو    در    بحرِ     تموّج ها      در     آغوش

                    از    همان    فریاد    اول   ،     غرق   شد    فرعون چشم ام

                    آه ، منهم دست   تو    از    رود    نیل    اینک    گرفتم.

.

              ایلیا       ـــــــــــــ      1390/8/22            

.

اعجاز عاشقی/

ذهن پرسشگر/

گهواره ی مهر/

 موسا و فرعون/

.

.

  • آسیه خوئی

شکلک دویدن,,smiley running,,مبتسم تشغیل,بـــــــــــدون شــــــــــرح ...شکلک ورزشی,شکلک های ورزشی,شکلک دو میدانی,شکلک تمرین ورزشی,شکلک دویدن,,get more exercise,smiley athletics,smiley running,,الحصول على المزید من ممارسة,مبتسم ألعاب القوى,مبتسم تشغیل,

شکلک مطالعه,شکلک درس خون,شکلک عینکی,,get this,smiley Blood Lessons,smiley glasses,,الحصول على هذا,مبتسم دروس الدم,نظارات مبتسم,

شکلک ذره بین,,magnifying glass icon,,رمز النظارة المکبرة,شکلک موزی,شکلک های موزی,,smiley banana,get banana,,مبتسم الموز,الحصول على الموز,

شکلک در گوشی,شکلک های درگوشیشکلک درگوشی,شکلک پچ پچ,,get on the phone,get Drgvshyshklk Board,get buzz,,الحصول على الهاتف,الحصول على Drgvshyshklk المجلس,الحصول على شرب حتى الثمالة,

شکلک گریه میمون کوچولو,شکلک گریهشکلک های گریه,,smiley crying little monkey,smiley Gryhshklk and cry,,مبتسم البکاء قرد صغیر,مبتسم Gryhshklk وصرخة,

همیشه به حرف دال ( "د" ) شک داشته ام مثل : دروغ ، دسیسه ، دغل کاری ،

دورویی ، دشمنی ، دنائت ، دریوزگی ، دون پروری ، دلقک بازی ، دوز بازی ، دومینو ،

دام ، دار ، دنیـــا ، دکان ، دربـــار ، دوشیــدن ، دوختــن ، دوئــل ، دروازه غار ، دیو ، داس ،

دستبند ، دستگاه ، دادگاه ، دفتر ، درآمد ، دشنه ، دامن ، دالان ، دایره ، دوُر ، دوست ، درگاه ، 

دبّه ، دَد ، دلار ، دلاور ، دَم ، دُم ، دمادم ، دارو ، درمان ، دیوان ، دیروز ، دیشب ، دیوار ، دیوار ، دیوار...

دِ دِ دِ دِ دِ ... دِژاوُ

دِژاوُ

دِژاوُ ...

دوشنبه 1392/12/12 ساعت 1:40 شباهنگام

*  *  *  *  *  *  *  *

تعداد بازدید کننده های این پُست : 866 نفر

  • آسیه خوئی

 

 

پ.ن. 1 : تصاویری دیدنی از پل سازی مورچه ها توسط «وینسنت فردیناند» که ماه دسامبر گذشته در منطقه ی «کپولوآن ریائو» ی اندونزی ثبت شده است.

پ.ن. 2 : مورچه ها برای رسیدن به تخته سنگ مجاور و عبور از سطح آب، با افزایش طول بدن و قرار گرفتن بر روی یکدیگر یک پل مورچه‌ای بی نظیر می سازند.

پ.ن. 3 : تعامل دیدنی مورچه ها در انجام کارهای گروهی بویژه برای تأمین غذا بسیار دیدنی است.
موفقیت مورچه‌ها در تطبیق با محیط های مختلف به نوع زندگی اجتماعی، توانایی تغییر زیستگاه و سیستم دفاعی آنها نسبت داده می‌شود.

پ.ن. 4 : با توجه به اینکه چند تن از دوستان در مورد سبک زندگی مورچه ها و فلسفه ی وجودی مورچه ها پرسیده اند ، پاسخ ایشان را به قسمت "ادامه مطلب" ارجاع می دهم.

 

 

  رود

  صلح

  پُــل

 

 

تعداد بازدید کننده های این پُست : 1209 نفر

 

  • آسیه خوئی

نقاشی های هنری و زیبا از  ایمان ملکی (12 عکس)                                                                      "اثر استاد ایمان ملکی"                                                                                                             

    نیمه شب بر زلف های آسمان ، رنگ سیاه ِ تیره زد

    ماه را با صد ستــاره روی آنهــا با سلیقـه ، گیره زد

    تاجی از یک کهکشان ، سنجاق کرد از هر طرف روی سرش

    بعــد لبخنــدی زد وُ یک بوســه بـر آن چشــم های خیـره زد

    دخترک تا کار خود بهتر ببیند ، یک قدم پا پس گذاشت

    ناگهـان افتاد روی آسمــان ، چنگی بر آن زنجیــره زد

    پنجه در آن زلف های پیچ اندر پیچ زد تا زهـره شد

    آسمان ، فرشی به زیر پای او از ابرهای چیره زد

    دخترک ، خود ، جزئی از نقاشی اش شد ، نقش شد بر آسمان

    ماهتـــــابِ عشق را بـا آذرخشـی بـر جهــانِ تیــره زد .

.

.

    آسیه خوئی ـ 91/4/16 ـ جمعه 4:00 بامداد

.

.

آذرخش نقّاش ماهتـــابِ عشق

.

.

  • آسیه خوئی

برای نمایش بزرگترین اندازه کلیک کنید

 

به نام او که هیچ دانه ای بی رخصت اش نمی روید

                                          بــه تحمــل بنشیــن گــر انـدکـی

                                         بــه "جَلالت" ، قد وُ بالا بـرده ای

 

.. «« دانه ی زیر ِ برف »» ..

 

چه کسی گفت که تو افسرده ای ؟

کفن از برف بپوشی ، مرده ای ؟

به شبیخون زمستان در بهــــار ،

نـَشِکفته به شبی پژمـرده ای ؟

چه کسـی گفت کـه از تـرس تبـر

سَر ِ خود را به لحافی برده ای ؟

نه به تن جامه دریدی زیر برف؟؟

نه  تـَرَکهای بهاری خورده ای ؟؟

چه کسی گفت که از پندار ِ پیر

دل از او کـَنده وُ بس آزرده ای؟

به هــراس از تب وُ تـأخیـر ِ تو شـد

که چه لرزی ، چه زکامی خورده ای؟

نگـران است که شـاید از غــرور

سر ِ خود را به گریبان برده ای،

شـَته ی کِبر اگر پوشیــــــده ای،

به گمان اش که قبا افشرده ای !؟

نکنـــد یـــخ زده ای در انـجمـــــاد ؟ ،

نه سر از برف ، برون ؛ نه گـُرده ای

* * *

سخنی رفت بر این شرح ِ ضمیر

کـه نه پـژمـرده وُ نه دلمـرده ای

بـِســـُرا رقص وُ سمـاع ِ دانه را

به سکوتی که ندارد خـُرده ای

 

آسیه خوئی (ایلیا) ـ 91/12/28 ـ دوشنبه 22:10

  دانه ی زیر ِ برف

  رقص و سماع

  شرح ِ ضمیر


تعداد بازدید کننده های این پُست : 143 نفر

  • آسیه خوئی

... سلام بر عشق ، یعنی با حسین ...

.

همه ی پرسش من در شب احیای حسین
رهِ بی قافیه اش بود و مُحَیـّـای حسین
 
چه کسی بود که در شعر مشرّف شد و گفت :
"غزلی ، قافیه اش نام مسمّای حسین"
 
عجبا پرسش من قافیه ی راهش بود
که چرا قافیه ای نیست به هر رای حسین؟
 
قلمی دست مرا برد به سوی دفتر
که : "رسد منتهی راه به آلا*ی حسین
 
غزل و شعر تو یک قافیه دارد ز حسین
به اصولی که ردیف است به اسمای حسین
 
سرِ خود درد نیاور ، دَوَران خواهد خورد
نه ردیف است نه قافی به الفبای حسین
 

بنویس آنچه که صاحب قلمت فرماید
که نهایت نپذیرند مقفـّــای حسین" :

.

* * *

.
نتوان وصف تو گفتن که تویی جمله جمال
کُلــُّهـُم اَجمَـلی از ذکر ِ جمیل است حسین
به چه معیار وُ مِلاک است معانی ِ جمال
چه عیاری تو بسنجی به جز از حُـسن ِ حسین
عرفا در عَرَفه ، معرفت آموخته اند
عَرَفات ، اول ِ هر دفتری از عُرف ِ حسین
سرِ هر کوچه وُ برزن ، درِ هر خانه وُ بیت
زده ام بیرق ِ سرخی به نشانی ِ حسین
نـَبَرَد گم شده ات راه به هر شهر وُ دیار
که جماهیر ِ مُحرّم شده هر کوی حسین
تن تو بحر ِ طویل از لبه ی تیغ نبود
لب ِ خاموش ِ صدف ها ، تن ِ دریای حسین
به خدا نیست مرا طاقت ِ تشریح حـَسَد
تن تو ساحلی از زخم ِ زبان بود حسین
نفسم بند بیاید که جراحت شِمُرَم
که یکایک بدهم شرح ِ شکوفای حسین
.
بزن ای عشق! که هر زخم هم از دست ِ تو بود
به قــَتیلی که کِشد معجرِ خود روی حسین
چه تفاوت کند آیا کِه کِه بود اسبق ِ عشق ؟
چه کسی کُشته ی اول شده در راه حسین ؟
چه تفاوت کند آیا به خِرَد یا که به عشق
و چه کس مظهر ِ عقل است وُ چه کس ، محض ِ حسین ؟
که حسین ، عاقل ِ عشق است وَ یا زینب ِ او ؟
که به عشق آمده آن عاقله ، جویای حسین ؟
به تلاقیگه ِ این عشق ، کدامین عقل است ؟
سَر ِ عقلانیت ِ عشق ، طـَبَق شد به حسین
که حسین ، مظهر عشقی عُقــَلایی ست وَ یا
به تطابق برسد "عاشقی" از عقل ِ حسین ؟
همه صغرا ، همه کبرا ، همه این بحث وُ جدل
به توقفگه ِ اول نرسد.. تا به حسین
.
به تماشا قَسَمَت می دهم ای مظهرِ عقل
که نپرس اینکه چه کس بود به همراه ِ حسین ،
به شمارِ همه زخمی که به تن ها زده شد ،
تن او گشت ، تن آن همه یاران ِ حسین ؟
چه کسی بود دلش گستره ی کرب وُ بلا ؟
سَرِ خود داد به هفتاد وُ دو رکعت به حسین ؟ ...
.

.
* پ.ن. : آلا : نیکوئی ها
.

.
آسیه خویی
.
.
... و لعنت خدا بر قوم ظالمین باد

.

.
  عقل و عشق در عاشورا
  به تماشا قسم

.

.

 

 

 

.. ««  پرچم  »» ..

 

مگر مرده بـاشـم کـه از پلک تـو یک مـژه کـم شـود

 

که یک قطره خون بر سر وُ روی تو مثل شبنم شود

 

بمیرم ، نبینم که غمگین نشستی ، دلت زخمی است

 

مگر خواهـرت مرده است تا بهشـت ات جهنـم شود

 

دلــم سبـــز باشــد بــه لبخنــدهــایت ، سفیــد از نگاه

 

ز آهت به ســرخی ِ لاله ، ... دلم ، آه ، پرچم شود

 

اگــر بــر زمین تا فلک ، جای انسان وُ جای مَلَک

 

قـدمگاه ِ شیطان شـود ؛ پیش تـو تا کمـر خم شود

 

* * *

ببین ، این منم ، آنکه هر جا روی پا به پایت شود

 

جهــانی بســازم که مطلوب چشـم ِ شما هم شود

 

 ایلیا خویی ـ 91/9/4 ـ شنبه 04:30 بامداد

 

 

 

تعداد بازدید کننده های این پُست : 677 نفر