حجاب و پوشش زنان (2)

در کل کره ی زمین فقط شش نقطه وجود دارد که مسئله ی حجاب و رعایت پوشش کامل را برای جامعه ی زنان خود ، اجباری و ضروری می داند که یکی از این شش نقطه ، ایران است (ایران ، سومالی ، مکه ، مدینه و سرزمین های تحت سلطه ی داعش و طالبان). در حالیکه در سایر کشورهای مذهبی که یکی از ادیان جاری در آنها اسلام است تمامی زنان آن جوامع با هر دین و قومیتی ضمن رعایت حجب و حیا مختارند هر نوع پوشش و حجابِ دلبخواه خود را انتخاب کنند و مهمتر از همه اینکه با یکدیگر در کمال مسالمت و صلح و دوستی و تعامل به آبادانی کشور خود می پردازند که یکی از نمونه های بارز آنها کشور مالزی ست.

متأسفانه در کشور ما ـ ایران ـ موضوع حجاب از سوی مفتیان آن تبدیل به معضل و مشکلی دامنگیر با قدمت سی و هشت ساله شده است و گاه این دامنه آنقدر در دوره های بحرانی و حساس کشور بعنوان یکی از ترفندهای سیاسیون جهت منحرف کردن اذهان مردم از سایر معضلات ساری و جاری در کشور مطرح ، گسترده تر و تکرار می شود که تبدیل به مضحکه و موضوعی خنده دار برای پاره ای از مردم ، مخالفان مذهب اسلام ، معترضانِ به نظام و حتی متدینین به دین اسلام و دیگر مذاهب شده است. تا بدان حد که موضوع حجاب ، معنا و ماهیت اصلی خود را دهها سال است که برای قشر جوان در هر دهه از دست داده است و در دیدگاه اکثریت جامعه ، از ارزش به ضد ارزش تبدیل شده است.

موضوعی که می توانست بدون هیچ اجبار و تحکمی بصورت آئین و آدابی قابل انتخاب ، مطرح شده و با حفــظ معنــا و وجهــه ی ارزشمند آن ، این فرصت و اختیار را به دختران و بانوان برای گزینش و یا عدم گزینش چنین پوششی ارائه دهد. 
متأسفانه مدیران ، رهبران و مفتیان جامعه ی ما همیشه تابع تئوری "مدیریت کنترل بیرونی" بوده اند و هیچ سر رشته ای از تئوری انتخاب در هیچ موضوع و زمینه ای در این سی و هشت سال نداشته اند.
.

.
... ادامه دارد

.

.