.
دریای جستجو را بی پا و سر حبابیم دریا سری ندارد جز در ته کلاهم
.
.
بی رخصت ِ شیخ ِ خویـش ، راهی نزنیم
.
سـرباخته را ز سـر کلاهی نزنیـم
.
چون دست بشست اهرمن از دل تان
.
ما بنـده ی عشق را به شاهی نزنیـم
.
.
ایلیا ـ 92/4/9 ـ یکشنبه 17:20
.
.
به قطرگی ز محیطم مباش آنهمه غافل
اگر چه موی‌کمر نیستم حباب کلاهم
عبث درین چمنم نیست پر فشانی الفت
چو صبح بوی‌گلی دارد آشنایی آهم
چه ممکنست نبالد به عجز ریشهٔ جهدم
شکست آبله می‌افکند چو تخم به راهم
به جلوهٔ تو ندانم چسان رسم بیدل
به خود نمی‌رسم از بسکه نارساست نگاهم
{ محمدرضا شفیعی کدکنی }
تو حبابی و من آبم ، کیست جز من در زمین؟
از تو با دل نازکی هایت نگهداری کند
تو اگر دردی به درمان احتیاجی نیست نه
کاش آدم تا ابد احساس بیماری کند
زیر باران با نوای رعد با من رقص کن
چون خدا می خواهد از ما عکسبرداری کند
سلام
دیروز تو قرآن همین نکته رو بررسی میکردیم
و جالب بود که خدا برای پیامبر این احترام
رو شدیدا قائل و ضمایر رو در جاهایی که افعال منفی وجود داره جمع ذکر میکنه و ....
خب دلیل میخواد استفاده از این تکنیک
اخلاقی
و یاد گرفتنش رشد خوبیه
ممنون خانم خوئی
:)
@}-----
بغض سنگین مرا دیوار می فهمد فقط
جنگجویی خسته از پیکار می فهمد فقط
زندگی بعد از تو را آن بی گناهی که تنش
نیمه جان ماندست روی دار می فهمد فقط