.
"میلیتاریسم" در محتوای واقعی و حقیقی خود فاقد پتانسیل های منفی و واجد انرژی های مثبتی ست که در معنای اصلی خود ، سرچشمه و منبع همه گونه امنیت است. "میلیتاریسم" به قدرت و توانی نظامی و ارتشی گفته می شود که بدون دست یازیدن به جنگ ، هر گونه احتمال حمله از سوی دیگران را به سبب تسلیحات پیشرفته ای که دارد به صفر می رساند و به همین سبب میلیتاریست ها معتقدند که به مطمئن ترین و تنها راه رسیدن به صلح دست یافته اند.
"میلیتاریسم" یک ایدئولوژی ست که اگر چه به آشتی از راه توانمندی نظامی باور دارد اما با توجه به مواردی تاریخی در پاره ای از نقاط جهان توسط حکومت های ارتشی و نظامی ؛ بعنوان حربه ای برای تأمین منافع حزبی ، کشورگشایی ، استعمار و دیکتاتوری بکار گرفته شده است و از این رو به عنوان میلیتاریسم نوینی نامیده می شود که حکومت های پایبند به اینگونه نظام ها ناگزیر از حمایت سرمایه داران انحصارطلب جهت تأمین هزینه های هنگفت تسلیحات نظامی بوده و با سلطه یافتن بر کشورهای جهان سومی برای برطرف کردن نیازهای فزاینده ی نیروهای نظامی خود و بالطبع جنبش های فاشیستیِ زاییده ی خویش ؛ تبدیل به یک حکومت امپریالیستی مجهز به سیستم سرمایه داری انحصاری خواهند شد.
بتدریج در حکومت های میلیتار فقط سه قشر وجود خواهد داشت :
1: قشر نظامی ها که با تبلیغات و تسهیلات بسیاری که برای آنها رو به تزاید است اکثریت جمعیت کشور را در اثر نفوذ فرهنگ ارتشی در جامعه ، در بر می گیرند.
2 : قشر سرمایه داران.
3 : قشر اندک مردم غیر نظامی.
مردمی که حالا تحت حکومت میلیتاریسم نوین ، قلیل ترین و آسیب پذیرترین قشرها خواهند بود.
مردمی که در بین خود حتما گروه هایی محدود در مخالفت با ایدئولوژی میلیتاریسم نوین دارند که همواره در مواجهه با تهدیدات و تنبیهات از سوی حکومت نظامی و استیلای دو قشر برتر ، به سر می برند.
گروه هایی که از جامعه طرد و در زیر پوتین های سرمایه دارانِ انحصارطلب در حفره ها و گودال های ایجاد شده له خواهند شد.
.
.
