ماه که زخمی نشود ، چنگ ِ چه کس خورده به او ؟
میلِ پلنگانه ی خود ، شرح نده فرشته خو !!
یک دو سه روزی ست که او پلک به خواب برده است
بی خبر از شیوه ی هر "ماه" نیا به گفت و گو
راست بگو ، کج ننشین ؛ لقمه ی نور خورده ای
در شکم آدمیان ، روده ی راست را مجو
شک به دلت راه نده در خبر ِ سلامتش
ماهِ نوین می شود او ، باز رسد طلیعه رو
ماه ، اگر ماهِ من است تا سرِ صبح از سحر
باز کند هر گره از زلف سیاه ، مو به مو
ماه نه بیمار شود ، ماه نه بستری شود
ماهِ من از اول شب ، نور دهد سبو سبو
ایلیا ـ 93/6/23 ـ یکشنبه 03:00 بامداد
