یا حفیظ و یا امین
.
أَللَّهُمَّ إِنَّ ظُلْمَ عِبادِکَ قَدْ تَمَکَّنَ فی بِلادِکَ حَتَّى أَماتَ الْعَدْلَ ،
وَقَطَعَ السُّبُلَ، وَمَحَقَ الْحَقَّ، وَأَبْطَلَ الصِّدْقَ،
وَأَخْفَى الْبِرَّ، وَأَظْهَرَ الشَّرَّ ، وَأَخْمَدَ التَّقْوى ، وَأَزالَ الْهُدى ، وَأَزاحَ الْخَیْرَ ، وَأَثْبَتَ الضَّیْرَ ، وَأَنْمَى الْفَسادَ ،
وَقَوَّى الْعِنادَ ،وَبَسَطَ الْجَوْرَ ، وَعَدَى الطَّوْرَ . أَللَّهُمَّ یا رَبِّ لایَکْشِفُ ذلِکَ إِلّا سُلْطانُکَ ،
وَلا یُجیرُ مِنْهُ إِلّاَ امْتِنانُکَ .
أَللَّهُمَّ رَبِّ فَابْتُرِ الظُّلْمَ ، وَبُثَّ حِبالَ الْغَشْمِ ، وَأَخْمِدْ سُوقَ الْمُنْکَرِ ،
وَأَعِزَّ مَنْ عَنْهُ یَنْزَجِرُ ، وَاحْصُدْ شافَةَ أَهْلِ الْجَوْرِ ، وَأَلْبِسْهُمُ الْحَوْرَ بَعْدَ الْکَوْرِ ،
وَعَجِّلِ اللَّهُمَّ إِلَیْهِمُ الْبَیاتَ ، وَأَنْزِلْ عَلَیْهِمُ الْمُثَلاتِ ،
وَأَمِتْ حَیاةَ الْمُنْکَرِ لِیُؤْمَنَ الْمَخُوفُ ، وَیَسْکُنَ الْمَلْهُوفُ ، وَیَشْبَعَ الْجائِعُ ، وَیَحْفَظَ الضَّائِعُ ،
وَیَأْوَى الطَّریدُ ، وَیَعُودَ الشَّریدُ ،وَیُغْنَى الْفَقیرُ ، وَیُجارَ الْمُسْتَجیرُ ، وَیُوَقَّرَ الْکَبیرُ ، وَیُرْحَمَ الصَّغیرُ ،
وَیُعَزَّ الْمَظْلُومُ ، وَیُذَلَّ الظَّالِمُ ، وَیُفَرَّجَ الْمَغْمُومُ ، وَتَنْفَرِجَ الْغَمَّاءُ ، وَتَسْکُنَ الدَّهْماءُ ، وَیَمُوتَ الْإِخْتِلافُ ،
وَیَعْلُوَ الْعِلْمُ ، وَیَشْمَلَ السِّلْمُ ، وَیُجْمَعَ الشَّتاتُ ، وَیَقْوَى الْإیمانُ ، وَیُتْلَى الْقُرْآنُ ،
إِنَّکَ أَنْتَ الدَّیَّانُ الْمُنْعِمُ الْمَنَّانُ .
.
بار خدایا
همانا ظلم و ستم بندگانت در سرزمین هاى تو قدرت و توانایى یافته
و عدالت را از بین برده
و راههاى هدایت را قطع کرده
و حقّ و حقیقت را از بین برده
و صدق و راستى را نابود کرده
و خیر و نیکى را مخفى کرده
و شرارت و بدبختى را آشکار کرده
و نور تقوا را خاموش کرده
و هدایت و خوشبختى را نابود کرده
و خیر و برکت کنار گذاشته شده
و کجى و خروج از حقّ را تثبیت کرده
و فساد و تباهى را رشد داده
و کدورت و کینه توزى را در بین مردم تقویت نموده
و ستمگرى را گسترش داده و از حدّ تجاوز کرده است .
بار خدایا
اى پروردگار عالمیان
هیچ کس و هیچ چیزى جز سلطنت و قدرت تو آنها را برطرف نمی کند
و هیچ کس قادر به نجات مردم از دست آنان نیست مگر لطف و بخشش تو .
بار پروردگارا
ریشه ظلم و ستم را قطع کن
و طناب ستمگرى و بیدادگرى را پاره پاره کن
و بازار شرارت و بدى را کساد کن
و کسانى را که از آنها نفرت دارند، عزیز فرما
و ریشه ی گروه ستمکاران را از بیخ و بن برکن
و آنان را بعد از ناز و نعمت و فراوانى به کمبود و نقصان دچار فرما
و به حمله و شبیخون زدن و غافل گیرى آنان شتاب کن
و عقوبت هاى سخت را بر آنان نازل فرما
و بدى ها و بدکاران را بمیران تا آنان که از دست آنان در ترس و وحشت بسر مى برند
آرام گیرند
و انسانهاى دلسوخته و اندوهگین به آرامش برسند
و گرسنه ها سیر شوند
و هر کدامشان که دچار تباهى شدند، محفوظ بمانند
و فرارى ها مأوى گیرند و آواره ها برگردند و فقرا غنى شوند
و به امان خواهان ، امان داده شود
و پیران تکریم شوند و اطفال مورد ترحّم واقع شوند
و مظلوم عزیز شود و ستمگر خوار و ذلیل شود
و غم هاى انسانهاى اندوهگین برطرف شود و دشوارى ها راحتى یابند
و شورش ها آرام شود و اختلاف و دوگانگى از میان برود
و علم و دانش برترى پیدا کندوصلح وآشتى فراگیرشودوتفرقه و پراکندگى به اتّحادواجتماع مبدّل شود
و ایمان قدرت بگیرد و قرآن تلاوت گردد.
همانا تو پاداش دهنده ی روزی ده و بسیار احسان کننده هستى.
.
"سیّد بن طاووس"
به نقل از "امام جواد" (ع)
مندرج در کتاب "مهج الدعوات"
.
.
.
که روی شانه ی او بیل بود جای تفنگ
درخت و گندم، مهر و امید می پرورد
نه تلخکامی و وحشت، نه زشت نامی و ننگ
●
تو خود به یاد چه می افتی از تبسم گل؟
تفنگ ها همه یادآوران تابوت اند
جهان چگونه به دست بشر جهنم شد؟
جهانیان همه قربانیان باروت اند
●
چه روزگار بدی، هر قدم که می گذری
دو نوجوان مسلسل به دست استاده ست
ز چار سوی جهان، هر خبر ز نوع بشر
برادری که به تیر برادر افتاده است
●
سرم فدای تو ای پیر مرد بیل به دوش
که تار و پود تو در کار آب و آبادی ست
نبینمت دگر ای نوجوان، تفنگ به دست
که دسترنج تو جز خون و مرگ و وحشت نیست