خدمات متقابل دین و دولت در حکومت دینی
.
خدمات متقابل دین و دولت در حکومت دینی
(مثال: #پلاسکو)
.
یک سانحه ی شهری رخ می‌دهد. عده ای قربانیِ قصور و تقصیر جمعی از مسئولان و شهروندان می شوند. عواطف عمومی تحریک می شود. رسانه های رسمی فعال می شوند. احساسات برانگیخته شده به سرعت لعاب «مذهبی» خورده و تحت کنترل درمی‌آید. از سوی حاکمیت به قربانیان سانحه، لقب «شهید» اعطا می شود. آنان با شهدای جنگ مقایسه شده و به مثابه‌ی «مجاهد فی سبیل الله» در تبلیغات ارج و قرب می یابند. مراسم تشییع در «مصلی» برگزار می شود، با تشریفات کامل یک مراسم «مذهبی».
مداح، «نوحه» و «روضه»ی آتش و سوختن می‌خواند (کلید واژه‌های آشنای #تشیع_هیئتی) و گریز می زند به روضه ی حضرت زهرا و «فاطمیه»ای که از حسن تصادف همین روزها آغاز می شود. عزاداران می گریند و سینه می زنند و به پیکر شهدا «تبّرک» می جویند. قربانیان به «رستگاری» می رسند. بازماندگان به مثابه‌ی «خانواده‌ی شهید» تسلا داده می شوند و قدر می بینند و در ازای همه ی این بخشش‌ها، دولت هم از مظان اتهام ناکارآمدی و تقصیر و دغدغه ی مطالبه و پاسخگویی می رهد.
حالا دیگر هر کس بهره ی خود را برده است.
در روالی آشنا، دین به مدد دولت می آید و «تهدید» نه تنها با موفقیت مهار شده، بلکه حتی به «فرصت» تبدیل می شود.
و زندگی ادامه دارد...
.
.
#نقد_سیاستهای_دینی_جمهوری_اسلامی
#مطالعات_فرهنگ_شیعی
#دغدغه_های_دینداری_در_جامعه_امروز
.
.
پینوشت تصویر : «شهید مدافع حرم» و «شهید غواص» در آسمان از «شهید آتش نشان» استقبال می کنند ، بازنمایی شهید در گفتمان رسمی جمهوری اسلامی.
.
.
