نظرباز

.

نرگس که به جمع همه گل ها به "نظرباز" شهیر است
تا چشـــــم تو را دید ، خجالت زده شد ، دیده فرو بست

تا قبله شــدی ، جان بدمیدی ، نَفَسی خان ِ خــــــــدا را ؛
کعبه به طوافت شد و جبریل ، همه رقص و همه دست

دیدار رخ عشــــق ، همیشه به شب ِ چارده ِ مــــاه
رسمی ست ز میلاد تو که عاشق ِ مفلوک بنا بست

مـــولا ! تو کِه یی ؟ که شب ِ غــم ، روی نمودی ز پَنــامت
خورشید ز گیسو و دو چشمت ، به جهات و به جهان جَست

زیبـــــایی ِ آن جلوه چنان شوق و ولع بر دل و جان ریخت
کز شادی و غم ، زشت و نکو ؛ هر چه معانی به فنا رَست

زان صـورت و آن طـــرز نگاهت ز قفــای ســـر و دوشت 
ذرات وجودی ، همه شور و همه رقص و همگی مست

*  *  *

ای بـــا تـــو همـــه حـــــیّ و همـــه حـــــقّ و همـــه هـــــو
هستی تو به او ، هست به تو ؛ نیست میان تو و او ، هست

.

.

آسیه خوئی ـ 1376/8/22 ـ آرشه های گیسو ـ ص 74

.

.