کتابت

.

هُوَالحَقُّ قَهّارٌ فَرید

 

بر همه چیزی کتابت بُوَد ، 
مگر 
بر آب
و اگر گذر کنی بر دریا ،
از خون ِ خویش 
بر آب 
کتابت کن 
تا آن کز پی تو در آید 
داند که 
عاشقان و 
مستان و 
سوختگان ،

رفته اند.

                                                                                     "ابوالحسن خرقانی"

 

مهم است که برای چه "کتابت" کنی.

برای چه کلمه خرج کنی.

کلمه حرمت دارد.

"کلمه مقدس است."

می نویسی تا ... ؟

یا می نویسی تا آن کز پی تو در آید داند که عاشقان و مستان و سوختگان رفته اند ؟

تکلیف ات را با خودت مشخص کن ، آنگاه :

"از خون خویش بر آب کتابت کن."

                                                              "قصه گوی دریا و من : daryaavaman.parsiblog.com"

.

.