ویرگول ، سرِ خط ،

ویرگول ، سرِ خط ،

سلام سلام ...
من زنده ام !
من باز هم زنده ماندم !
و همچنان با نام "او" مغازله دارم
یعنی
گنبد مینا را می بینم
عطر گل مینا را می نوشم
و آواز طرب انگیز پرنده ی مینا را می شنوم
یعنی
حالِ دلم در این میناکاری ها
خوبِ خوب است.

حتا در سماعی که
از زخم های پی درپی
دچارش می شوی
و زمین و آسمان
ترانه خوان تو می شود ؛
جبرئیل
چتر بال های سفیدش را
روی سرت می گیرد
و با لب های بی حرکت می گوید :
"آرام باش".

یعنی
من لال هم نیستم ،
ویرگول ،
سرِ خط ،

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
نویسندگان

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «عشق» ثبت شده است

Manuel Nunez “Reverence”

                عنوان نقّاشی : "احترام" ـ اثری از مانوئل نونیز

.

پرنده ای به روی شانه ام نشسته است ، جیغ نزنید
سر و صـــدای تان نگاهِ او شکسته است ، جیغ نزنید

برای تان ترنّمی همیشگی سروده مثل باران
وَ از حضور چند گربه پلک بسته است ، جیغ نزنید

وَ هیچ آدمی صبور نیست مثل یک درخت _هرگز_
که شانه بر عبور او دهد که خسته است ؛ جیغ نزنید

شما که شکل یک درخت نیستید لااقل بپرسید
چرا وَ از کجا گریخته وَ رَسته است ؛ جیغ نزنید...

که آشیانه ای همیشگی به روی شانه ام ، به روی _
بلندشاخه های پایدار ، رُسته است ؛ جیغ نزنید

شبیه الفتی میانِ یک مَلَک وَ آدمی ، تغزّل _
میانِ یک قلم وَ دست ؛ عشق بسته است ؛ جیغ نزنید

بر این صلیب شاخه ها خیال کرده است او ، نترسید
که عشق یک درختِ ریشه ناگسسته است ، جیغ نزنید...

.

آسیه خوئی

.

.

  • آسیه خوئی

.

همیشه 

گام هایت آنقدر بلند بوده است تا

                 محیط زمین ، کم بیاید

                               و در هر لحظه

                         زیر پای زمین را خالی ببینی.

همیشه

کسی از تو

           در دل آسمان دیده بانی داشته است تا

                            هر وقت های بسیاری که

                            روی زمین ، ستایش می شده ای

                                               ذرّه گی ها را ببیند.

همیشه

شوق چرخیدن کبوتران را

                  به دور جفت شان

                     از اشتیاق بی پایان زمین

                                                  به دور خورشید دیده ای.

همیشه

پیش از آنکه افراسیاب

                ستاره ای بر تشت

                  از بام آسیاب افرا ، آفرین دهد

                             پرتاب نیزه های خورشید را 

                                                      به او گفته بوده ای تا ببیند.

همیشه

این رازینه ها را

               از انتهای هر شعر تا به ابتدا

                         با پرچمی نقاشی شده از یک آهو طی کرده ای

                                                           با چشم هایی درشت که 

                                                                     عشق را درست می بیند.

                                                           

                                                              

.

.

دیدن / ذرّه گی ها / اشتیاق / خورشید / آهو / عشق / رازینه 

.

.

.

  • آسیه خوئی

.

.

گل نیلوفر گفت : همه جا آیت اوست
دیدنش آسان است
سخت آن است نبینی او را
شب که از نیمه گذشت
من و مهتاب و گل یاس و همه ماهی ها
به جماعت چه نمازی خواندیم لبخند

.
.
.

 
.
.

 

.

.

.

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دستِ زیبایی را خواهد گرفت.

و هر انسان برای هر انسان برادری‌ست.

روزی که
قفل ، افسانه‌ست
و قلب ، برای زندگی بس است.

روزی که معنای هر سخن دوست‌داشتن است
تا تو به خاطرِ آخرین حرف ، دنبالِ سخن نگردی.

روزی که تو بیایی ، برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یکسان شود.

روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم…

و من آن روز را انتظار می‌کشم
حتی روزی
که دیگر
نباشم.

.

.

.


.

.

.
برای نمایش بزرگترین اندازه کلیک کنید
.
.

.

 
.
.
  • آسیه خوئی