نماز مستان :: ویرگول ، سرِ خط ،

نماز مستان

شنبه, ۹ اسفند ۱۳۹۳، ۰۶:۰۰ ب.ظ

بزن ای بهار ، چرخی ، به کران ِ دامنم تا

بِشِکوفمش دوباره تب ِ عاشقانه ای را

ببر ای نسیم ِ رقصان ، همه عطر ِ گیسوانم

به مشام ِ کوچه هایی که گذار ِ اوست شب ها

سر ِ کوچه های یاسین ، تو اقاقی ای مؤذن !

به نماز ِ صبح ِ مستان بدهش صلای فتوا

و تو ای شمیم ِ ریحان ، نکند به وقت مستی

بربایی از لبانش ، کلمات ِ ذکر ِ دریا

به زمین بریزد از کف ، همه مهره های سبحه

و به جای آن شمارد تن ِ بندبند ِ افرا

بِسـُرایدم دو مصرع ، گِره های بندهایم ،

_همه شاخه های دستم _ به طواف کای نگارا :

« تو مِی از شکوفه داری ، تو خُم از شکوفه داری ،

تو خودت شکوفه زاری ، نکن ای شکوفه حاشا ! »

♦ ♦ ♦

پس از آنکه زنگ ناقوس ِ اقاقیای کوچه

بِنِشاند شانه شانه ، به نماز ، عاشقان را ؛

به رکوع ِعشق رفتند جناب حضرَتانش

و خلود ِ نرگسانی که به بزم می زد آوا :

به سرود ِ نرم ِ باران ، به دفادف ِ درختان

بزنید چـرخ با ما ، بزنید چـرخ با ما _

که بهـار در طواف است به دور کعبه ی عشق

حج ِ ما قبول ِ سعی ای ، که صفا به مروه بادا

ایلیـا ــــــــــــــــ اردیبهشت 1376

نماز مستان

یاسین

حج

صفا و مروه

طواف

۲ ۰
۹۳/۱۲/۰۹

آسیه خوئی

نماز مستان

۱۰ اسفند ۹۳ ، ۱۱:۱۵

زخم های آهسته

سلام و احترام
ممنون بزرگواری شما هستم
حادثه عظیم برای دار فانی ست و جاودانگی برای لامکان و صقع باری تعالی.
خداوند رفتگان شما را نیز قرین رحمت و عنایت قرار دهد انشاالله

۱۰ اسفند ۹۳ ، ۱۲:۳۸

نرگس

عجبا نماز مستان تو بگو درست هست آن
که نداند او زمانی نشناسد او مکانی

عجبا دو رکعت است این عجبا که هشتمین است
عجبا چه سوره خواندم چو نداشتم زبانی

در حق چگونه کوبم که نه دست ماند و نه دل
دل و دست چون تو بردی بده ای خدا امانی

به خدا خبر ندارم چو نماز می‌گزارم
که تمام شد رکوعی که امام شد فلانی

پس از این چو سایه باشم پس و پیش هر امامی
که بکاهم و فزایم ز حراک سایه بانی

به رکوع سایه منگر به قیام سایه منگر
مطلب ز سایه قصدی مطلب ز سایه جانی

۱۰ اسفند ۹۳ ، ۱۷:۳۵

زهرا

من با غزلی قانعم و با غزلی شاد

تا باد ز دنیای شما قسمتم این باد

ویرانه نشینم من و بیت غزلم را

هرگز نفروشم به دو صد خانه ی آباد

من حسرت پرواز ندارم به دل ، آری

در من قفسی هست که می خواهدم آزاد

ای بال تخیل ببر آنجا غزلم را

کش مردم آزاده بگویند مریزاد

من شاعرم و روز و شبم فرق ندارد

آرام چه می جویی از این زاده ی اضداد؟

می خواهم از این پس همه از عشق بگویم

یک عمر عبث داد زدم بر سر بیداد

مگذار که دندان زده ی غم شود ای دوست

این سیب که ناچیده به دامان تو افتاد

۱۰ اسفند ۹۳ ، ۱۷:۴۶

دلخوشم با غزلی تازه همینم کافیست

تو مرا باز رساندی به یقینم کافیست

قانعم بیشتر ازاین چه بخواهم از تو

گاه گاهی که کنارت بنشینم کافیست

گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم

گاهی از دور تو را خوب ببینم کافیست

آسمانی! تو در آن گستره خورشیدی کن

من همین قدر که گرم است زمینم کافیست

من همین قدر که با حال و هوایت گه گاه

برگی از باغچه ی شعر بچینم کافیست

فکر کردن به تو یعنی غزل شور انگیز

که همین شوق مرا خوب ترینم کافیست

سلام ایلیا

وَه که چه احوالی را در نماز عاشقان بیان کردی !

۱۱ اسفند ۹۳ ، ۰۸:۴۸

فاطمه

سوختم در تبی که از عشق است٬ ... شعله در شعله در گلستانت!

مثل رسم خدا و ابراهیم٬... مثل گنجشک ؛ زیر بارانت
نفسم را شماره می کردم٬ نفست را شماره می دادی
حسِ پس لرزه های بم را داشت٬ دیدن دست های لرزانت
بیقرار شنیدنت بودم٬ مثل آواز عاشقانه ی قو
شعر می خواندی و به شور غزل٬ تار می زد دل پریشانت
روزها می گذشت و از تقویم آنچه می ماند چند کاغذ بود
هفته وماه وسال من شده بود دست مرداد و چشم آبانت!
من که کفر برادرانم را مثل پیراهنی در آوردم
با کدام آیه قبله ات خواندم؟! به چه وردی شدم مسلمانت؟!
دل و دینی نداشتم هرگز٬ که نماز تو را اقامه کند
تو چگونه خدای من شده ای !؟ ... با دو گوی سیاه شیطانت!
من ِ لیلی برات مجنونم٬ ... من ِ مجنون برات می میرم
قصه ی عاشقانه ای داری٬ مثل "ابسال" با "سلامان"ت !
من حسودم حسود٬ ... آری! -عشق- این بلا را سر من آورده
قلبم آشوب می شود وقتی دست های کسی به دستانت......
می رسد یا نمی رسد روزی٬ که تو مال خودِ خودم باشی!؟
طالع ما دو تا یکی بشود ، شکل یک قلب کنج فنجانت...
کاش آن سوزنی که مدتهاست٬ توی انبار کاه جا مانده
با سر انگشت یک پری می دوخت٬ دست های مرا به دامانت

۱۱ اسفند ۹۳ ، ۰۹:۴۷

مجید شفیعی

سلام

« تو مِی از شکوفه داری ، تو خم از شکوفه داری ،

ممنون از فونت افزایی :)

@}-----

۱۱ اسفند ۹۳ ، ۲۰:۱۹

نقطه چین

چند روزی است که تنها به تو می اندیشم
از خودم غافلم اما به تو می اندیشم

شب که مهتاب درآیینه ی من می ر قصد
می نشینم به تماشا به تو می اندیشم

همه ی روز به تصویر تو می پردازم
همه ی گریه شب را به تو می اندیشم

چیستی ؟ خواب و خیالی ؟ سفری ؟خاطره ای ؟
که دراین خلوت شب ها به تو می اندیشم

لحظه ای یاد تو از خاطرمن خارج نیست
یا درآغوش منی یا به تو می اندیشم

اگر آینده به یک پنجره تبدیل شود
پشت آن پنجره حتی به تو می اندیشم

تو به حافظ به حقیقت به غزل دلخوش باش
من به افسانه نیما به تو می اندیشم

نه به اندیشه ی زیبا ،‌نه به احساس لطیف
که به تلفیقی از این ها به تو می اندیشم

تو به زیبایی دنیای که می اندیشی؟؟
من که تنها، به تو تنها به تو می اندیشم

{ محمد سلمانی }

عالی بود بانو.

ویرگول ، سرِ خط ،

نماز مستان

نظرات (۸)