بیست ماه بدون فساد بزرگ

بیست ماه بدون فساد بزرگ

.

پورمحمدی گفته که « در بیست ماه گذشته فساد بزرگی در کشور اتفاق نیافتاده است.» البته چنین اتفاقی بسیار مهم است. اصولا اینکه در ایران امروز نه بیست ماه که دو ماه از زندگی مردم بگذرد و یک فساد عظیم مالی رخ ندهد، خودش یک معجزه الهی است. بیایید ببینیم که همزمان با این بیست ماهی که در کشور هیچ فساد بزرگی رخ نداده، چه اتفاقات بزرگی رخ داده است:
یک، دولتی که برسر کار است، نزدیکترین دولت به رهبری نیست و علاوه بر آن رهبر جمهوری اسلامی هر روز از دولت چهار تا گله و شکایت می کند، آگاهان معتقدند، اگر دولت حاکم دولتی بود که مورد قبول رهبری بود، مثل هشت سال دولت احمدی نژاد، حتما هر دو ماه یک فساد اقتصادی بزرگ رخ می داد.
دو، سپاه هر دو ماه یک بار دولت را تهدید به کودتا یا چیزی شبیه این می کند، فکر کنید اگر هر ماه دو تا فساد اقتصادی بزرگ رخ می داد، سپاه نه تنها اعتراضی به دولت نداشت، بلکه مثل دوره احمدی نژاد هفته ای ده بار رئیس جمهور قربان سپاه می رفت و سپاه کف پای رئیس جمهور را می بوسید. بدبختی را ببین! در کشورهای درپیتی مثل مصر و ترکیه و پاکستان، وقتی دولت فساد مالی می کند، ارتش علیه دولت اقدام می کند، در ایران هر وقت دولت فساد مالی را کنترل می کند، ارتش و سپاه دولت را تهدید به کودتا می کند.
سه، در همین بیست ماه هر هفته یک وزیر برای استیضاح یا سئوال یا فحش خوردن و خائن خطاب شدن، به مجلس احضار شده، و علت اصلی این ماجرا همین است که بیست ماه است که فساد مالی بزرگی رخ نداده است. اگر هر هفته دو تا فساد مالی بزرگ رخ می داد، مثل هشت سال آخر احمدی نژاد( در واقع اول و آخرش یکی بود.) حتما مجلس نه تنها هیچ وزیری را احضار نمی کرد، بلکه اگر فکر سئوال کردن از ذهن نمایندگان مخالف دولت هم می رسید، بلافاصله رهبری به آنها معترض می شد.
چهار، در بیست ماه گذشته، هر دو ماه یک بار اسم احمدی نژاد و هر چهارماه یک بار اسم معاونین او را می شنویم، اگر فساد مالی در این بیست ماه فراوان بود، هر روز اسم آنها را می شنیدیم.

.
نتیجه گیری اخلاقی(!!): هر چه نفوذ اسلام در دولت بیشتر باشد و دولت بیشتر مطیع مقام معظم رهبری باشد، فساد مالی بیشتر و بیشتر می شود. 
نتیجه گیری سیاسی(!!): کاهش دزدی در کشور با وحدت میان قوای سه گانه رابطه عکس دارد، هر چه اختلاف میان رهبران حکومت بیشتر باشد، دزدی کمتر می شود.

.

.