ستمکارانِ بی ارزش

.

از او می پرسم اگر روزی پُست و مسئولیت مهمی در این مملکت داشته باشی ، آیا وقتی پسرت به سن سربازی برسد دستور می دهی تا اعلام کنند همه ی مشمولین خدمت نظام وظیفه ای که متولد سال تولد پسرت هستند ؛ معاف از سربازی خواهند بود ؟!
می گوید معلوم است که از من توضیح می خواهی وگرنه می دانی که پاسخم منفی ست.

و مانند همیشه توضیحات خاص خود را تکرار می کند :

هر کس مرتکب خطا و ستمی شود خودش در طول زندگی اش ، پاسخ و جزای عملش را خواهد گرفت. اگر هیچکس در این دنیا متوجه نشود که چه فردی این خطا و ستم را نسبت به دیگری و یا نسبت به مردم انجام داده است ، سرای دیگری وجود دارد که در آنجا بصورت کامل و تمام ، مجازات و مکافات اعمالش را خواهد چشید.
می گویم شاید تا آن موقع به دلیل موفقیتی که در پرده پوشی گناهانش داشته ، هزاران خطا و ستم و گناه دیگر نیز مرتکب شود !؟
می گوید اگر کسی بتواند گناهی را طوری مرتکب شود که هیچکس نفهمد از سوی چه کسی بوده ؛ ما نیز نباید پرده دری کنیم. 
می گویم خب ما که می دانیم چه کسی بوده !؟
می گوید پس مطمئن باش که دیگران هم مانند ما می دانند که چه کسی یا چه کسانی این گناهان و ستم ها را مرتکب شده اند. بنابراین تو هم همانطور که دیگران سکوت کرده اند سکوت اختیار کن که هیچ مجازاتی از این بالاتر نیست که همه بدانند فرد گناهکار چه کسی ست و نسبت به آنان چه ستمی را روا داشته اما بی آنکه در برابر عمل او عکس العملی از خود نشان دهند او را بتدریج از جامعه طرد کرده و به انزوا بکشانند. این عکس العملِ خاموشِ مردم ، نهایتِ بی ارزش بودن و بی هویت بودنِ شخصیت آن فرد خاطی و ستمکار را می رساند.
می گوید مردمی با این خصایص ، مردمانی هستند که به آرامش و زندگی خود بسیار اهمیت می دهند و هیچگاه فرصت ها و زمان های ارزشمند خود را به مبارزه و اعتراض های بی ثمر در برابر ستمکارانِ بی ارزش ، هدر نمی دهند. این مردمان فقط به یکدیگر می اندیشند و فقط از خود حمایت خواهند کرد.

.

.