.
آسمان
از ابتدای هستی بار برداشته
کهکشانی را که
در وجود او حلول کرده
تا ابد.
و من نیز تو را
در حساب های خود حل کرده ام :
معادله ای یکسویه
که تنها راهِ آن
راهِ شیری ست.
همیشه مسافرِ من !
سفرآمده ی کوچکم !
فوران شیر تا نوک قله های زمین تیر می کشد
آسمان
به تمام کودکان جهان شیر می دهد.
.
آسیه خوئی
.
.
* پ. ن : این شعر را در خرداد ماه سال 1376 سروده ام و در اولین کتابم(آرشه های گیسو) چاپ شده است.
.
.
