ویرگول ، سرِ خط ،

ویرگول ، سرِ خط ،

سلام سلام ...
من زنده ام !
من باز هم زنده ماندم !
و همچنان با نام "او" مغازله دارم
یعنی
گنبد مینا را می بینم
عطر گل مینا را می نوشم
و آواز طرب انگیز پرنده ی مینا را می شنوم
یعنی
حالِ دلم در این میناکاری ها
خوبِ خوب است.

حتا در سماعی که
از زخم های پی درپی
دچارش می شوی
و زمین و آسمان
ترانه خوان تو می شود ؛
جبرئیل
چتر بال های سفیدش را
روی سرت می گیرد
و با لب های بی حرکت می گوید :
"آرام باش".

یعنی
من لال هم نیستم ،
ویرگول ،
سرِ خط ،

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
نویسندگان

آرشِ مرام ِ من ، یعنی تو

دوشنبه, ۲۹ دی ۱۳۹۳، ۰۲:۱۰ ب.ظ

.

... «« آرشِ مرام من ، یعنی تو »» ..

.

ـ : اینک این تمام من ، یعنی تو                  انتها ، دوام من ، یعنی تو

من همیشه با تو بودم ، "دَر" تو                  ساکتم ، کلام من ، یعنی تو

جاری از صدای تو بر لب ها                       مهربان ! سلام من ، یعنی تو

پخته از حضور عالم سوزت                        چامه های خام من ، یعنی تو

می چکد به روی کاغذ ، شعرم                  این همان سهام من ، یعنی تو

دوری از تو نیست ممکن ، حتی                  نقطه ی ختام من ، یعنی تو

تو برای من "تمامت" هستی                     بختِ پر هُمام من ، یعنی تو

حجتی برای پرسش هایم                         آن دلیل تام من ، یعنی تو

شیعه ی توام ، تماماً سنّی                       من توام ، امام من ، یعنی تو

آسمان تهی شد از اسماءَت                     انتهای نام من ، یعنی تو

این توئی همیشه در هر حالت                   حال ِ بی مُقام من ، یعنی تو

تو بگو ـ غلط اگر می گویم ـ :                     « "آنِ" صبح و شام من ، یعنی تو 

سرکش از لقا اگر می تازم                        ترکه های رام من ، یعنی تو

هم "سوار" ، تو وَ هم "مرکب" ، تو               هم "رها لگامِ" من ، یعنی تو

مست می نوازمت ، می رقصم                   آرشِ مرامِ من ، یعنی تو »

[ نام پاره ی تنم آوردی                            جرعه های جام من ، یعنی تو ]

کودکم ـ انار سرخم ـ خندید :                    « ریشه های مام من ، یعنی تو »

سرخی انار ، تو ؛ شیرین ، تو                     شهدهای کام من ، یعنی تو

"ما"ی ما مَهِل وَ مگذار ایشان                    "میم" ، "ها" وَ "لام" من ، یعنی تو

.

.

آسیه خوئی ـ مهر ماه  1375 ـ از مجموعه شعر "آرشه های گیسو" ـ ص 64 و 65

.

.

  • آسیه خوئی

نظرات  (۳)

شوق چنان ندارد بی دوست زندگانی .
فاصله های مَجازی را خوب می فهمم

لعنتی اند و لعنتی تر

امّـــا

ربط می دهند من را به تو و تو را به من

مُجازم به داشتَنَت ........   شُکر /
پاسخ:
خیال روی تو در کارگاه دیده کشیدم
به صورت تو نگاری نه دیدم و نه شنیدم

امید بر شب زلف ات به روز عمر نبستم
طمع به دور دهان ات ز کام دل ببریدم

ز شوق چشمه ی نوش ات چه قطره ها که فشاندم
ز لعل باده فروش ات چه عشوه ها که خریدم

رقیب و دوست و دشمن ، چه تیرها که گشودند
ز غصه تا سر کوی ات ، چه بارها که کشیدم

  • مجید شفیعی
  • سلام

    زیبا بود

    عکس زیبا تر

    ولی نسبتش رو نفهمیدم

    :)
    @}----

    ممنون
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی